سلام به تنهايي ،كه پشت درهاي بسته،براي زمان قصه مي گويد ،و من اين را وقتي فهميدم كه واژه هاي تنهايي،از لابه لاي دفتر مشقم ريختند...
پشت يك تنهايي نمناك و باراني اسمت را با لحن گل هاي پژمرده صدا كردم،و در كوچه هاي آبي احساس ،تو را از بين گل هايي كه در تنهايي ام مي روييد ،جدا كردم به تنهايي پناه آوردم از روي ناچاري به دنياي كسان بي كس و دشت هاي ...چرا هيچ كس مرا باور ندارد كه من هم از همان خاكم ....همان خاك...چرا اينگونه تنهايم...؟!!!چرا؟
سلام سلام به شما وبلاگ زيبايي داريد .راستي شب يلداتون خوش باشد.[گل][گل]
ياد ما هم باشيد حتما بايد بيام خبرتون کنم.شب خوش