احساس مي کنم

روحم در آستانه ي ويراني است

در کنج اين مکعب بي روزن

هر سال

سهم من از طبيعت و انسان و از خدا

اندوه و حسرت و نگراني است.

هر گاه

تقويم نو، برابر من سبز مي شود

گلبرگهاش مژده ي شادي نيست

و دستمايه ام

از زيستن

_ از اين همه ملال_

پشيماني است.

باري

اين را پرنده اي مي گفت

وقتي که در نسيم شناور بود:

« وفتي که پشت پنجره باشي

بهار هم

مانند روزهاي زمستاني است.»

ياسي جونم برات تو سال جديد بهترينها رو آرزو مي كنم و اميدواره مهميشه دلت بهاري و شاد باشه