اي كاش آخرين آهت را تابلويي كنم اي كاش آخرين پيغامت را درك. اي كاش لحظه اوج گرفتن كلاغ را هنگامي كه آسمان ـ با تلخ لبخندي به زمينيان ـ چشم به راه بود قابي كنم براي آن لحظه هاي تنهايي : “ كه زيباترين ترانه ها هجرتي عظيم را در گلو خواهش ميكند و بهترين كسي كه دوست ميداري در كوچه هاي ناپيدا چون امواج آرام دريا صدايت مي زند كه بيا “.
