نظرات ياداشت من رسيدم رو به آخر - دختري با كوله‏ باري از اميد

+ رضا

تنهايي ام را با تو قسمت مي کنم سهم کمي نيست
گسترده تر از عالم تنهايي من عالمي نيست
غم آنقدر دارم که مي خواهم تمام فصلها را
بر سفره ي رنگين خود بنشانمت بنشين غمي نيست
بر سفره ي رنگين خود بنشانمت بنشين غمي نيست
حواي من بر من مگير اين خودستاني را که بي شک
تنهاتر از من در زمين و آسمانت آدمي نيست
ايينه ام را بر دهان تک تک ياران گرفتم
تا روشنم شد : در ميان مردگانم همدمي نيست
همواره چون من نه : فقط يک لحظه خوب من بينديش
لبريزي از گفتن ولي در هيچ سويت محرمي نيست
من قصد نفي بازي گل را و باران را ندارم
شايد به زخم من که مي پوشم ز چشم شهر آن را
دردستهاي بي نهايت مهربانش مرهمي نيست
شايد و يا شايد هزاران شايد ديگر اگرچه
اينک به گوش انتظارم جز صداي مبهمي نيست